Cooper (13,5 jaar)
December 2024
Op 9 augustus was Cooper vier jaar bij ons. Behalve de bekende autofobie gaat het heel goed met hem. Hij wil wat vaker knuffelen dan vroeger, dat valt wel op. Zijn kop blijft daarbij meestal afgewend zoals het altijd is geweest.
Cooper heeft het omspitten van de tuin helaas van Floortje overgenomen. Lange, diepe voren graaft hij in het gras. Hij weet dat het niet mag en doet het niet als ik in de buurt ben.
Van het loslopen maakt hij weinig gebruik. Hij draaft een paar meter en loopt daarna naast me, net of hij aan de riem loopt.
Als we met de auto thuis komen, rent hij sinds de zomer niet meer zijn rondjes door de tuin, maar sprint meteen naar de voordeur. De drie traptreden kan hij nog wel in één sprong nemen!
Op 9 augustus was Cooper vier jaar bij ons. Behalve de bekende autofobie gaat het heel goed met hem. Hij wil wat vaker knuffelen dan vroeger, dat valt wel op. Zijn kop blijft daarbij meestal afgewend zoals het altijd is geweest.
Cooper heeft het omspitten van de tuin helaas van Floortje overgenomen. Lange, diepe voren graaft hij in het gras. Hij weet dat het niet mag en doet het niet als ik in de buurt ben.
Van het loslopen maakt hij weinig gebruik. Hij draaft een paar meter en loopt daarna naast me, net of hij aan de riem loopt.
Als we met de auto thuis komen, rent hij sinds de zomer niet meer zijn rondjes door de tuin, maar sprint meteen naar de voordeur. De drie traptreden kan hij nog wel in één sprong nemen!
Mei 2024
Het gaat heel goed met Cooper. Kort geleden heeft hij nog een keer een Leis-guard-kuur gehad. En voor de rest krijgt hij zijn Allopurinol. De jaarlijkse bloedcheck was ook goed.
Zijn aanhankelijkheid aan mij lijkt toe te nemen. Als Tom met de honden gaat wandelen, komt Cooper me meestal even gedag zeggen; soms moet ik hem zelfs naar de hal begeleiden. Eenmaal onderweg vindt hij de wandelingen met Tom prima.
Zijn autostress is helaas wel toegenomen. Op vakantie zijn we al drie jaar niet meer geweest voor Bassie. Maar inmiddels beperken we ook zoveel mogelijk langere ritten, voor Cooper. En dat ‘langer’ begint al bij een half uur.
Dat is lastig, maar er staat veel tegenover. Alleen het feit dat ik met deze drie honden probleemloos langs vreemde honden kan lopen zonder dat ze blikken of blozen, is geweldig!
Het gaat heel goed met Cooper. Kort geleden heeft hij nog een keer een Leis-guard-kuur gehad. En voor de rest krijgt hij zijn Allopurinol. De jaarlijkse bloedcheck was ook goed.
Zijn aanhankelijkheid aan mij lijkt toe te nemen. Als Tom met de honden gaat wandelen, komt Cooper me meestal even gedag zeggen; soms moet ik hem zelfs naar de hal begeleiden. Eenmaal onderweg vindt hij de wandelingen met Tom prima.
Zijn autostress is helaas wel toegenomen. Op vakantie zijn we al drie jaar niet meer geweest voor Bassie. Maar inmiddels beperken we ook zoveel mogelijk langere ritten, voor Cooper. En dat ‘langer’ begint al bij een half uur.
Dat is lastig, maar er staat veel tegenover. Alleen het feit dat ik met deze drie honden probleemloos langs vreemde honden kan lopen zonder dat ze blikken of blozen, is geweldig!
Oktober 2023
Cooper blijft zich ontwikkelen, en wat is dat heerlijk om mee te maken. Hij wordt steeds vrijer, minder bang. Ik word vaak door voorbijgangers op hem aangesproken, en daardoor heeft hij geleerd om vreemde mensen makkelijker te benaderen. Al blijft hij voorzichtig, maar dat vind ik prima.
Voor bange Bassie blijft Cooper steun en toeverlaat. Ik heb niet het idee dat hij uitgesproken aan Bassie is gehecht, aan Floortje ook niet. Maar het gaat uitstekend tussen hen, al is het geen hechte groep.
Dat de honden goed een uurtje alleen kunnen blijven, was helaas een misvatting. Ik was daarvan uitgegaan omdat ze geen gestreste indruk maakten als we terugkwamen. Maar sinds ik een keer een geluidsopname heb gemaakt, weet ik dat de honden veel huilen tijdens onze afwezigheid.
Coopers Leishmaniose hebben wij tot nog toe met Allopurinol goed onder controle. Jaarlijks wordt er een bloedtest gemaakt, en de orgaanwaardes zijn in orde. De kale plekken in zijn vacht zijn deels weer begroeid.
Cooper blijft zich ontwikkelen, en wat is dat heerlijk om mee te maken. Hij wordt steeds vrijer, minder bang. Ik word vaak door voorbijgangers op hem aangesproken, en daardoor heeft hij geleerd om vreemde mensen makkelijker te benaderen. Al blijft hij voorzichtig, maar dat vind ik prima.
Voor bange Bassie blijft Cooper steun en toeverlaat. Ik heb niet het idee dat hij uitgesproken aan Bassie is gehecht, aan Floortje ook niet. Maar het gaat uitstekend tussen hen, al is het geen hechte groep.
Dat de honden goed een uurtje alleen kunnen blijven, was helaas een misvatting. Ik was daarvan uitgegaan omdat ze geen gestreste indruk maakten als we terugkwamen. Maar sinds ik een keer een geluidsopname heb gemaakt, weet ik dat de honden veel huilen tijdens onze afwezigheid.
Coopers Leishmaniose hebben wij tot nog toe met Allopurinol goed onder controle. Jaarlijks wordt er een bloedtest gemaakt, en de orgaanwaardes zijn in orde. De kale plekken in zijn vacht zijn deels weer begroeid.
September 2022
Cooper is een geweldige hond! Zijn angst zal nooit helemaal overgaan, maar wat is hij gegroeid de afgelopen jaren. Een enkele keer durft hij zelfs op vreemde mensen af te gaan om voorzichtig te snuffelen.
Mijn kleinkinderen vond hij in eerste instantie eng; hij was geen kinderen gewend. Maar hoewel hij hen zelden ziet (ze wonen in Nederland) gaat hij er nu goed en rustig mee om.
Op veilige plekken kan Cooper los lopen. Meestal luistert hij goed. Het Mastingedeelte in hem wil nog wel eens de kont tegen de krib gooien, maar hij loopt niet weg.
Cooper is heel erg aan ons gehecht, vooral aan mij. Hij houdt me in de gaten en ligt bij voorkeur op een plek bij mij in de buurt. Desondanks kan hij prima met de andere honden voor een uurtje of twee alleen blijven.
Ik hield mijn hart vast wat het overlijden van Felix voor Cooper zou betekenen, want hij trok zich helemaal aan hem op. Maar Cooper verraste me door juist wat zelfverzekerder te worden. En het nieuwe getraumatiseerde hondje Bassie heeft Cooper onder zijn hoede genomen. Nu is hij de ‘sterke’…
De combinatie van (voormalig) angsthond en Mastin maakt dat Cooper van orde en regelmaat houdt. Vakanties hoeven voor hem niet, nieuwe wandelingen ook liever niet, al is hij daar niet meer panisch voor zoals in het begin.
Zijn autofobie is hij helaas niet kwijtgeraakt. Hij springt er probleemloos in, maar hijgt de hele reis. En zodra we stilstaan, begint hij te piepen omdat hij haast heeft eruit te mogen.
Cooper is een geweldige hond! Zijn angst zal nooit helemaal overgaan, maar wat is hij gegroeid de afgelopen jaren. Een enkele keer durft hij zelfs op vreemde mensen af te gaan om voorzichtig te snuffelen.
Mijn kleinkinderen vond hij in eerste instantie eng; hij was geen kinderen gewend. Maar hoewel hij hen zelden ziet (ze wonen in Nederland) gaat hij er nu goed en rustig mee om.
Op veilige plekken kan Cooper los lopen. Meestal luistert hij goed. Het Mastingedeelte in hem wil nog wel eens de kont tegen de krib gooien, maar hij loopt niet weg.
Cooper is heel erg aan ons gehecht, vooral aan mij. Hij houdt me in de gaten en ligt bij voorkeur op een plek bij mij in de buurt. Desondanks kan hij prima met de andere honden voor een uurtje of twee alleen blijven.
Ik hield mijn hart vast wat het overlijden van Felix voor Cooper zou betekenen, want hij trok zich helemaal aan hem op. Maar Cooper verraste me door juist wat zelfverzekerder te worden. En het nieuwe getraumatiseerde hondje Bassie heeft Cooper onder zijn hoede genomen. Nu is hij de ‘sterke’…
De combinatie van (voormalig) angsthond en Mastin maakt dat Cooper van orde en regelmaat houdt. Vakanties hoeven voor hem niet, nieuwe wandelingen ook liever niet, al is hij daar niet meer panisch voor zoals in het begin.
Zijn autofobie is hij helaas niet kwijtgeraakt. Hij springt er probleemloos in, maar hijgt de hele reis. En zodra we stilstaan, begint hij te piepen omdat hij haast heeft eruit te mogen.
Oktober 2020
Na de eerste drukke maanden na onze verhuizing naar Duitsland, wilde ik weer een derde hond opnemen. Dit werd de Galgo-Mastinmix Cooper. 9 jaar oud. Hij was zwervend in Madrid gevonden, had daar drie jaar in een asiel gezeten en was zwaar getraumatiseerd.
In 2017 had hij het geluk in een geweldig Duits pleeggezin opgenomen te worden, waar men aan zijn angsten heeft gewerkt.
In augustus 2020 deed Cooper zijn intrede in mijn hondengroepje. Hij is nog steeds bang, maar gaat snel vooruit. Al na twee maanden zie je een ontzettende vooruitgang, en hij lijkt het hier naar zijn zin te hebben.
Met Felix en Floortje kan hij het prima vinden, waarbij vooral de kleine Felix zijn steun en toeverlaat is.
Na de eerste drukke maanden na onze verhuizing naar Duitsland, wilde ik weer een derde hond opnemen. Dit werd de Galgo-Mastinmix Cooper. 9 jaar oud. Hij was zwervend in Madrid gevonden, had daar drie jaar in een asiel gezeten en was zwaar getraumatiseerd.
In 2017 had hij het geluk in een geweldig Duits pleeggezin opgenomen te worden, waar men aan zijn angsten heeft gewerkt.
In augustus 2020 deed Cooper zijn intrede in mijn hondengroepje. Hij is nog steeds bang, maar gaat snel vooruit. Al na twee maanden zie je een ontzettende vooruitgang, en hij lijkt het hier naar zijn zin te hebben.
Met Felix en Floortje kan hij het prima vinden, waarbij vooral de kleine Felix zijn steun en toeverlaat is.